«اضطراب‌جدایی» یعنی ترس کودک از دوری والدین یا مراقب اصلی. از نشانه‌های کودک مبتلا به اضطراب‌جدایی می‌توان به گریه کردن، چسبیدن به والدین یا مراقب اشاره کرد. البته اضطراب جدایی بخشی از رشد طبیعی کودکان است. دوره‌ی وابستگی شدید کودک از حدود ۸ ماهگی شروع می‌شود و در سن ۱۴ تا ۱۸ ماهگی به اوج خود می‌رسد. اضطراب‌جدایی معمولن در اوایل دوران کودکی به تدریج از بین می رود.
«اضطراب جدایی» با «اختلال اضطراب جدایی» متفاوت است. اضطراب جدایی برای بقا ضروری است. اگر کودکان این اضطراب را نداشته باشند احتمال رخ دادن خطرات زیادی وجود دارد. گریه کردن، عصبانیت و چسبیدن همگی از نشانه‌های اضطراب‌جدایی‌اند و واکنش‌های سالمی تا ۳ سالگی محسوب می‌شوند.
اضطراب جدایی چه علائمی دارد؟
۱- وقتی کودک را ترک میکنید بیشتر به والدین خود می‌چسبد.
۲- در موقعیت‌های جدید گریه میکند و همین واکنش را دارد.
۳- از خوابیدن بدون والدین یا مراقبین خود امتناع میکند.
چگونه با این اضطراب برخورد کنیم؟
۱- تمرین جدایی: جدایی‌های کوتاه مدت شروع کنید. در خانه و در اتاق خودش، او را مشغول بازی کنید. سپس به آشپزخانه بروید تا جدایی کوتاه را تجربه کند. در مرحله‌ی بعد کودک را در زمان‌های کوتاهی نزد یک مراقب مطمئن بگذارید. کم‌کم این مدت زمان را بیشتر کنید.
بهتر است جدایی بعد از خواب و شیردهی یا تغذیه باشد زیرا نوزاد خواب‌آلوده و سیر‌شده، بیشتر مستعد تجربه‌ی سالم («اضطراب‌جدایی») می‌باشد.
۲- ورود به مکان های جدید: اگر جای جدیدی می‌روید بهتر است ابتدا همراه با خودتان در آن مکان حضور داشته‌باشد. سپس بتدریج از شما جدا شود.
۳- پرهیز از انتقاد و سرزنش
۴_ استفاده از داستان و قصه برای کاهش اضطراب کودک
علل اضطراب جدایی چیست؟
۱- دلایل ژنتیکی و بیولوژیکی همچنین فعالیت دستگاه عصبی کودک
۲- دلایل خانوادگی مانند: خانواده ای که تک‌والد هستند. بسیار درهم‌تنیده و
وابسته هستند. خانواده‌ای که زندگی بسیار پر‌‌تنش و پراسترس دارند. خانواده هایی که فقدان بزرگی مانند: «مرگ» را تجربه کرده‌اند.
۳- ویژگی‌های شخصیتی کودک مثل: کودک درون‌گرا و خجالتی که بیشتر در معرض، قرار دارند.
«رویکرد تجربی» ما چگونه است؟
یکی از فعالیت‌های تخصصی ما کار بر روی کودکان وابسته و دارای اضطراب جدایی است. در روش ما کودک همراه مادر در محیط جدید حضور دارد و احساس امنیت از حضور مادر را به محیط و افراد جدید تعمیم می‌دهد. در این حالت امکان جدایی تدریجی کودک از مادر فراهم می‌شود و کودک بدون اضطراب، محیط جدید را می‌پذیرد. جدایی در حضور مادر و روانشناس موسسه که دائمن در کنار کودک حضور دارد به صورت تدریجی و گام‌به‌گام صورت میگیرد.
چه زمانی بهتر است اقدام کنیم؟
با توجه به شرایط جامعه و بروز ویروس کرونا ما شاهد بیشتر شدن مشکل اضطراب جدایی و وابستگی بیش از حد در کودکان می باشیم. اضطراب جدایی و وابستگی عواقب نامطلوبی را برای زوجین و همچنین کودک بهمراه خواهد دارد. به همین دلیل بهتر است در زمان مناسب و هرچه سریعتر برای حل این مشکل اقدام نمایید.